Jesteśmy chrześcijanami
Słowo "chrześcijanin" pochodzi od greckiego słowa christianos, które oznacza "należący do Chrystusa". Określenia tego użyto wobec naśladowców Chrystusa w Antiochii w I wieku: "w Antiochii też nazwano po raz pierwszy uczniów chrześcijanami" (Dz
11,26). Chrześcijanin to ktoś, kto uwierzył, że Jezus Chrystus jest
Synem Bożym oraz przyjął Jego nauczanie. Staramy się głosić wiernie
naukę Jezusa i apostołów oraz stosować ją we własnym życiu. Duży nacisk
kładziemy na modlitwę oraz czytanie Pisma Świętego. W ten sposób trwamy w
osobistej relacji z Chrystusem.
Co to znaczy zielonoświątkowy?
Nazwa
Kościół Zielonoświątkowy pochodzi od Dnia Zielonych Świąt, podczas
którego nastąpiło obiecane przez Jezusa (Jan 14,16-18) zesłanie Ducha
Świętego: "A gdy nadszedł dzień Zielonych Świąt, byli wszyscy razem na
jednym miejscu. I powstał nagle z nieba szum, jakby wiejącego
gwałtownego wiatru, i napełnił cały dom, gdzie siedzieli. I ukazały się
im języki jakby z ognia, które się rozdzieliły i usiadły na każdym z
nich i napełnieni zostali wszyscy Duchem Świętym, i zaczęli mówić innymi
językami, tak jak im Duch poddawał" (Dz 2,1-4). Zielonoświątkowcy dużą
wagę przywiązują do przeżywania pełni Ducha Świętego. Znakiem
charakterystycznym jest dar modlitwy innymi językami (glossolalia),
który towarzyszy przeżyciu napełnienia Duchem Świętym.
Podstawa prawna działalności
Ustawa o stosunku Państwa do Kościoła Zielonoświątkowego w RP z dn.
20.02.1997r. (Dz.U. nr 41, p.254) oraz Prawo Wewnętrzne Kościoła
Zielonoświątkowego.
Członkostwo
Członkiem Zboru można
zostać poprzez dobrowolne złożenie deklaracji przynależności do zboru.
Możliwość taka przysługuje tym, którzy uprzednio uwierzyli w Jezusa jako
swojego Zbawiciela i Pana, przeżyli przebaczenie grzechów i na znak
swojej wiary przyjęli chrzest wiary.
Jezus powiedział: "Po tym wszyscy poznają, żeście uczniami moimi, jeśli
miłość wzajemną mieć będziecie" (Jan 13,35). Przynależność do zboru jest
przywilejem i pociąga za sobą prawa jak również obowiązki. Osoba
należąca do zboru znajduje się pod duchową opieką zboru i ma przywilej
korzystania z wszelkich błogosławieństw związanych z życiem Kościoła.
Chrzest
Chrzest dokonuje się poprzez zanurzenie w wodzie zgodnie ze znaczeniem greckiego słowa baptidzo,
używanego w Piśmie Świętym na określenie chrztu. Chrzest może przyjąć
osoba, która wcześniej uwierzyła w Jezusa Chrystusa i przeżyła
narodzenie na nowo zgodnie ze słowami Jezusa, który powiedział: "zaprawdę, zaprawdę, powiadam ci, jeśli się kto nie narodzi na nowo, nie może ujrzeć Królestwa Bożego"
(Jan 3,3). Chrztu udziela najczęściej pastor. Osoba chrzczona wyznaje
publicznie swoją wiarę w Jezusa Chrystusa, następnie pastor wypowiada
słowa: "Na podstawie twojego wyznania wiary i pragnienia Chrztu - chrzczę ciebie w Imię Ojca, i Syna, i Ducha Świętego" oraz zanurza ją w wodzie (Mt 28,19).
Ślub
Osoby, które pragną zawrzeć
związek małżeński mogą to uczynić na uroczystym nabożeństwie. Ceremonia
ślubu odbywa się w obecności pastora zboru oraz zgromadzonych na
uroczystości osób. Para młodych ślubuje sobie wierność, miłość i
uczciwość małżeńską, aż ich śmierć nie rozłączy, a następnie na znak
wzajemnej miłości następuje wymiana obrączek. Małżeństwo zostaje zawarte
przed Bogiem i jest ważne, aż do śmierci jednego współmałżonka zgodnie
ze słowami Pana Jezusa "co tedy Bóg złączył, człowiek niechaj nie rozłącza"
(Mat 19,6). W Kościele Zielonoświątkowym można również zawrzeć związek
małżeński ze skutkiem prawnym tzn. z wpisem w Urzędzie Stanu Cywilnego o
zawarciu małżeństwa.
Błogosławieństwo dziecka
"I przynosili do niego (Jezusa) dzieci, aby się ich dotknął... i brał je w ramiona, i błogosławił kładąc na nie ręce"(Mk
10,13-16). Pan Jezus dużo uwagi poświęcał małym dzieciom. Swój stosunek
do nich wyrażał między innymi przez udzielanie im błogosławieństwa.
Jako naśladowcy nauki Pana Jezusa nie chrzcimy niemowląt, lecz je
błogosławimy. Podczas uroczystego nabożeństwa rodzice w obecności
wiernych Kościoła oraz zaproszonych gości powierzają swoje dziecko Bogu
prosząc o opiekę, mądrość w wychowaniu oraz błogosławieństwo Boże dla
jego życia.
Historia i organizacja
Pierwsze
zbory zielonoświątkowe powstały na ziemiach polskich w 1910 roku. Obecnie
Kościół Zielonoświątkowy w Polsce działa na mocy Ustawy o Stosunku
Państwa do Kościoła Zielonoświątkowego w RP z dnia 20 lutego 1997 r.
(Dz. U. Nr 41, poz. 254). Kościół Zielonoświątkowy jest drugim co do
wielkości Kościołem protestanckim w Polsce i liczy obecnie ponad 20tys.
wiernych skupionych w ponad 200 zborach.
Podstawową
jednostką organizacyjną Kościoła jest Zbór - odpowiednik parafii.
Określenie to odnosi się do grupy wyznawców mieszkających na tym danym
obszarze i przynależących do tej samej wspólnoty wierzących.
Poszczególne zbory posiadają dużą swobodę działania i są autonomiczne we
wspólnocie z całym Kościołem. Lokalny Zbór wybiera Pastora oraz Radę
Starszych, którzy odpowiedzialni są za funkcjonowanie Zboru. Rada Zboru
wspólnie z członkami społeczności organizują i prowadzą jego pracę.
Zbory są samodzielne i niezależne finansowo. Utrzymują się z ofiar
wiernych oraz sympatyków.
Najwyższą władzą Kościoła jest synod zwoływany co cztery lata, a w
okresie międzysynodalnym - Naczelna Rada Kościoła, której z urzędu
przewodniczy wybrany przez synod - prezbiter naczelny (biskup). Kościół w
Polsce podzielony jest na 7 okręgów, którym przewodzą prezbiterzy
okręgowi. Kościół utrzymuje stałe kontakty z bratnimi Kościołami
zielonoświątkowymi w Polsce oraz całym ruchem protestanckim zrzeszonym i
niezrzeszonym w Polskiej Radzie Ekumenicznej. Kościół jest członkiem
Towarzystwa Biblijnego w Polsce oraz współuczestniczy w pracach komisji
opracowującej ekumeniczny przekład Pisma Świętego. Kościół
Zielonoświątkowy w Polsce jest częścią składową współczesnego ruchu
zielonoświątkowego - należy do Europejskiego Aliansu Zielonoświątkowego,
Światowej Wspólnoty Zborów Bożych oraz Aliansu Ewangelicznego w Polsce.
